یوم چهارشنبه 23 ذیقعده 1345

بعد از ظهر یوم مذکوره از منزل معلوم حرکت نمودیم نماز صبح به اوتر رسیدیم واز اوتر یکسره آمدیم به بیر الحسانی ومنزل که او را شفیه میگفتند تقریبا نصف شب بود که از آن محل گذشتیم و در آنجا مکث نکردیم آفتاب به نصف النهار روز جمعه رسیده بود  که وارد بیر الحسانی شدیم  وهمچنین طی منازل وقطع مراحل میکردیم تا که بعون الله  وقدرته هشت منزل را طی کردیم  وبمنزل که آنرا خلّص نامند رسیدیم و اوّل نماز بامداد بود که وارد منزل مذکوره گردیدیم نماز بامداد را اداء کرده هنوز اوراد را نخوانده ویس شریف را شروع نکرده با احرام سرهای برهنه هر کدام یک ظرف را برداشته وروی در میان غافله ومیان شترها نهادیم وبه پشکل جمع کردن مشغول شدیم تا اینکه یک انباشته بزرگ را  انباشتیم ویک کماچ بزرگ را خمیر کرده در میان آتش نهادیم ودر فکر قروت مالیدن شدیم الغرض که در این  سفر مبارک از رفتن وآمدن  شغل مایان طبخ کردن وخوردن بود – (شعر)

خواجه را بین که از سحر تا شام                 دارد اندیشه  شراب وطعام

شکم  از  خوشدلی  و خوشحالی                    گه   پر  میکند و گه خالی

فارغ   از خلد وایمن  از دوزخ               جایشان مزبله است یا    مطبخ

در این منزل که او را خلص مینامند که منزل سیوم است از طرف مکه بمدینه  و8 است از مدینه بطرف مکه آب  آن هم  بجبر خورده میشود امّا از باقی منازل ارزان تر است که هر مشک آب را به نیمقران یا پنج شاهی خراسانی وبعضی را به سه شاهی میدهند –هندوانه هم  با خربزه تقریبا یک من به یکقران نیم میدادند واز باقی منازل ارض راه ارزان تر بود – فقط در تمام راه مدینه منّوره از رفتن و آمدن در دو جای انگور دیدیم وتقریبا یک انگور را به یکربع میدادند در رابع انگور پر بود ودر قضیمه  وآنهم معلوم میشد از  راه دور آورده اند چرا که در صندوق ها بود -